Για το βιβλίο του Απόστολου Κιλεσσόπουλου
«Η Δική μου Διοτίμα»

 …Ο συγγραφέας δεν ψέλλισε έναν συμβατικό τίτλο, αλλά εμπνεύστηκε τον τίτλο που λειτουργικότερα από κάθε άλλον σύρει την αυλαία και δείχνει το εσωτερικό του έργου. Η Διοτίμα, η άγνωστη γνωστή και αινιγματική πλατωνική μορφή, γνωρίζει και διδάσκει όσα δεν μπορεί να διδάξει καμιά λογική, ούτε και η σωκρατική. Αυτό κάνει και ο Κιλεσσόπουλος, όχι με τη Διοτίμα του Σωκράτη αλλά με τη δική του. Ωστόσο η Διοτίμα παραμένει η ίδια. Διότι οι αναβαθμοί στη μύηση της μουσικής δεν κατακτώνται με την ανθρώπινη λογική. Άλλωστε, κάθε στίχος του, κάθε σελίδα του βιβλίου του, και για τους ειδότας και για τους μη ειδότας, εδώ παραπέμπουν, όπως και στους ψαλμούς του Παπαδιαμάντη – το «Όνειρο στο κύμα» είναι ερωτικός ψαλμός…

«Η Δική μου Διοτίμα» του Κιλεσσόπουλου με παρέπεμψε σε τέσσερα ομόλογά της έργα που μιλούν για την ποίηση, δηλαδή για η μουσική. Αυτά είναι: «Η υπεράσπιση της Ποίησης» του Σέλλεϋ, «Τα Ανοιχτά Χαρτιά» και η «Ιδιωτική Οδός» του Ελύτη, και το δοκίμιο «Μονόλογος πάνω στην ποίηση» του Σεφέρη. Θα έλεγα πως ο Κιλεσσόπουλος με βοήθησε να καταλάβω τη μαγεία κάθε Διοτίμας, από την πλατωνική ως του Σέλλεϋ και του Ελύτη και ως τη δική του. Κατάλαβα ότι οι αληθινοί ποιητές μας ζωγραφίζουν με λέξεις τη μουσική ενέργεια της ψυχής τους.

Χρίστος Τσολάκης
Καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στο Α.Π.Θ.

Μπορεί «τα πουλιά, οι φάλαινες, το αηδόνι, το ρυάκι, ο άνεμος» να μην κελαϊδάνε από μόνα τους, αλλά όταν ακούνε τη γλώσσα σας να τραγουδάει, εκείνα, όλα μαζί εν πλοκή, γράφουν εξαίσιες σελίδες που ούτε «ο έρωτας ακούγοντας μουσική» δεν θα μπορούσε να τις γράψει.

Κική Δημουλά

Σας ευχαριστώ εγκάρδια για τη Διοτίμα σας. Ορισμένα σημεία μου μίλησαν ιδιαίτερα. Σας εύχομαι να συνεχίσετε απτόητα – και πάντα ερωτηματικά.

Κώστας Αξελός

Το βιβλίο σας μου άρεσε πολύ. Εκτίμησα ιδιαίτερα τον τρόπο που δένετε το αυτοβιογραφικό με εύστοχες παρατηρήσεις. Οφείλω να πω πως με «πλήγωσε» η άποψή σας για τον Toscanini και τη Φανταστική Συμφωνία του Berlioz, αλλά ας έχουμε και κάτι που να μας χωρίζει!

Γιάννης Ευσταθιάδης

Αν η ελληνική ζωγραφική σας οφείλει πολλά – και είμαι βέβαιος πως το μέλλον της θα σας οφείλει περισσότερα – ας μου επιτραπεί η διατύπωση της γνώμης πως το βιβλίο σας «Η δική μου Διοτίμα» είναι επίσης ένα πολύτιμο απόκτημα για τα ελληνικά γράμματα. Έχοντας μέγα πάθος με τις αυτοβιογραφίες, τις μαρτυρίες και τα συναφή κείμενα, εξεπλάγην από την εξαιρετική ποιότητα αλλά και το πνευματικό βάθος που διακρίνει τον λόγο σας. Ειλικρινά, προσπαθώ να μετριάσω τον ενθουσιασμό μου, όμως μου είναι δύσκολο να σκεφθώ πνευματικότερη και πλέον καλογραμμένη δοκιμή αυτοβιογραφίας στα νεοελληνικά γράμματα, αν εξαιρέσει κανείς την, βεβαίως σε απόξενα ύψη αιωρούμενη «Αναφορά στον Γκρέκο» του μεγάλου Καζαντζάκη.

Σπύρος Καρυδάκης

Εκτιμώ και τη ζωγραφική σας αλλά και κάθε άλλο «κείμενο» που προέρχεται από τα χέρια σας και την ψυχή σας. Είμαι σίγουρος ότι «Η Δική μου Διοτίμα» πολλές φορές θα με συντροφεύει χαρίζοντάς μου τις ποιότητες που σας χαρακτηρίζουν. Να δημιουργείτε! Τα καθαρά – και υπεύθυνα – πρόσωπα μας λείπουν από το προσκήνιο.

Μάρκος Μέσκος

Απόστολε, Η Διοτίμα σου με κατέκτησε, με άφησε άφωνο. Τα γραπτά σου συναγωνίζονται σε ποιότητα τη ζωγραφική σου.

Χρύσανθος Χρήστου
Ομ. Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης, Ακαδημαϊκός

Ο Απόστολος Κιλεσσόπουλος συνθέτει τον κόσμο που τον περιβάλλει ξανά από την αρχή – με τα μάτια της γνώσης του. Της Ψυχής. Ζωγράφος ο ίδιος – και όχι μόνον – γράφει σαν να θυμάται τα χρόνια της ζωής του. Έξοχο.

Οδός Πανός