MULTIVERSE

Στα μέσα της δεκαετίας του '50, σ' έναν χώρο και χρόνο, που ακόμη και τα αεροπορικά ταξίδια μάς φαίνονταν επιστημονική φαντασία, μια σειρά άρθρων σ' ένα ξένο περιοδικό περιέγραφε με εικονογραφημένες λεπτομέρειες τα βήματα που θα έπρεπε να ακολουθήσει ο άνθρωπος για τη μετοίκηση του στο Διάστημα. Την εποχή εκείνη δεν ήταν τα κείμενα που μου διέγειραν τη φαντασία τόσο, όσο οι καταπληκτικές ζωγραφικές απεικονίσεις που πλαισίωναν τις επιστημονικές, καθώς και τις τεχνολογικές προβλέψεις των αρθρογράφων. Έκτοτε, η πιο σημαντική ίσως συμβολή της Διαστημικής Τέχνης είναι η δημιουργική «αναπαράσταση» των διάφορων άλλων κόσμων και αστρονομικών αντικειμένων, που ανακαλύπτονται στο Σύμπαν, με τη βοήθεια των μεγάλων επίγειων και τροχιακών τηλεσκοπίων μας. Χωρίς τη βοήθεια των εμπνευσμένων αυτών καλλιτεχνών, που μαζί με την τέχνη τους ανέπτυξαν και τις ειδικές γνώσεις τους για το Διάστημα και το Σύμπαν, δεν θα μπορούσαμε να περιγράψουμε πλήρως και ολοκληρωμένα τα θαύματα του Σύμπαντος που μας έχουν αποκαλυφτεί τις τελευταίες δεκαετίες.

Στην περίπτωση, όμως, του έργου του κ. Κιλεσσόπουλου, η τέχνη του έχει στραφεί στην εξερεύνηση του Σύμπαντος λειτουργώντας περισσότερο διαισθητικά παρά επιστημονικά. Ο καλλιτέχνης δεν επηρεάζεται από τις εικόνες των τηλεσκοπίων ή τις θεωρητικές αναζητήσεις των αστροφυσικών, αλλά, αντίθετα, εμπνέεται απ' αυτές. Έτσι συμβάλλει με έναν δικό του προσωπικό τρόπο στο συγκερασμό της επιστήμης με την τέχνη με έργα μοναδικά, τα οποία είτε ορίζονται από τελάρα, είτε ξεχύνονται έξω απ' αυτά, διαμορφώνουν ένα δικό τους προσωπικό «κόσμο», με όλη τη σημασία της λέξης. Έναν «κόσμο» φωτός, χρώματος, ύπαρξης και μοναδικότητας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η ενότητα των έργων του, που εκτίθενται στο Ίδρυμα Ευγενίδου αποτελεί μια καινοτομία στην προσωπική εικαστική ιστορία του καλλιτέχνη, που ίσως να συνιστά και μια άλλη καινοτομία στο εικαστικό νεοελληνικό παρόν.

Διονύσης Π. Σιμόπουλος
Διευθυντής Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου
ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ